dall' Italiano al Dialetto Bośàc'
Digitare una parola o una frase da tradurre in dialetto.
Li pózzi
Li pózzi
Ol pentimèet, cal me compàgna par vìi smentegàat par tròp tèep stì pòsc', 'l me 'mpidìs dè partecipàa ali funsiù dèla domènega ca se cunsüma èn löoch quànca li bàiti, mèsi apòst cóma sa'l födés 'n preśépi, li se 'mpinìs dè vìta.
Scünti i mée eróor 'ndèl confesiónàal dè màma natüra; a l'umbrìa deli piànti dè colèr.
'L nisciolèer l'è l' tósch ca se trua èn móntàgna ca'l soporta ca òtri sòta de l'ùu; negǜna òtra pianta la ghè tée a stach aprṍof.
Sóta li sṍi bròchi lè dificèl truàa 'na vegetaziù ca la vée sü forta.
Bùna Pàsqua
BUONA PASQUA
BÙNA PÀSQUA
Chèsta ca l’è réet a ruàa
la sarà ’na Pàsqua da mai dimentigàa:
còma ‘l nòs Signór me vìif la nòsa pasiù,
grazie òl So amór, a ‘ngarà la risureziù,
e niént al sarà pù còma prüma,
ogni òtro fastédi al sarà ‘na piüma:
‘sta tragedia la mè mèt sǜ la corazza
‘nsèma a la òia da cór èn piazza
e da brasciàa-scià ognaüu sènsa musüra,
streigèl apröf al nòs cór sèc da l’arsüra,
còma sà tüc’ mè fóss diventàac’ fradéi,
còi öc’ che lusìs, d’amór sincéer: béi !
Chèsta l’è la mia preghiera, òl me regàal:
ca ‘sta Pasqua la siès ol vòs Natàal,
quanda èn rèdes al nàs con gran dolór
ma ‘nde tüti li cà al pòrta gioia e amór!
fòrsa
(fórsi), s.f.
forza – TO | con tǜti li fórsi = con tutte le forze
Ol fùlèt
Il folletto
Li mai vìst ol fulèt?
Mi l'ò idǜut 'l fulèt, 'n sera 'ndèl bósch a taiàa légna mi 'l Toni di Ciapèla e 'l poor Mènec di Strecia.
L'era scià sìra e 'n sera réet a tornàa a baita, quànca 'l Mènec 'l se mèt a grignàa:
"Ehi, chée ca´l ghè fòiló?"
Me varda e 'n vìt aprṍöf àla stràda, 'ncrusciulù sùra 'n sàs 'n umìi pìscen, n'eserìi tǜt rós con scià 'n matùchìi de pèza àa chèl tǜt rós.
Al me vardava e'l grignàva, pò 'l se mès a cór trà li piànti, 'n póo 'ndàva e 'n póo 'l tornàva, l'era śvèlt cóma 'n somèlegh.
Dòpo quai atèm l'è 'ndàc' ià dol tǜt.
Ol diréet 'n sè 'ndàc' a cüntagla al preòst ca lè ignüut a binidìi ol pòst.
Malga de pegori e véc' pegórèer
Gregge di pecore e vecchio pecoraio
Malga de pegori e véc' pegórèer
Vardavi 'ndèla vàl, 'ndàsǜ cola lüus dèla dómàa, 'n cant armonióos par 'l dì ca'l nàs, 'n fiǜm spümegiant dè óndi bianchi lighadi da respìir scigheróos 'ndèla ària ca de somartìi la büsciàa, guidàat da véc' pastóor ca i va, par i sentéer e pastüri con pàs sücüur, trà li rivi di muuc'.
Mónt smarìit, 'n sénso dè pàas 'l sbrisìgha sǜ 'ndèla végia e libèra via dol làc', sbùf vitai e salvàdech minaciàat dal progès curusìif ca'l se spantega contagióos sǜ 'ndi pascói vérc' dèla mèet.
