dall' Italiano al Dialetto Bośàc'
Digitare una parola o una frase da tradurre in dialetto.
vita de mùut
VITA DE MÙUT
Quànca l’è scià 'l mìis de giùgn
che se sent li brónzi e i zampógn
el völ dì che l’è ùra de 'ndà
sǜ en di mùut a pascolàa.
Li fontàni dèl Bosàgia
Le fontande di Albosaggia
LI FONTÀNI DE BOŚÀGIA
La belèzza del mè paées già l’ó vantàda,
àa sa daparlée la s’è sempri palesàda,
ma ‘ncóo n’òtra ròba óli ‘ndiciàf còl dìit:
èn gran tesòor sóta i óc’ de ognaü ca sìit!
Ògni cuntrada de Bośàgia, ‘sto bèl lóoc,
(òl so nóm, sul mè cóor stampàat a fóoc),
a fiànc de la strada la ga ‘na fontana,
ca a tùc’ la ghè dà acqua frèsca e sana!
‘Ndèl dódes del sécol pasàat,
‘sto capolaóor l’è stac’ creàat,
e ogni fontana, denàaz, la porta sculpìit
‘sto àn benedèt, de gioia fiurìit:
(própi ilùra i naséva àa dùu fiöi
ùna ‘ndi Strécia, l’òtro ‘ndi Foiaröi; 1)
la mia mama e òl mè pà, càar benedéc’
ca pó i mà trùàat sóta li piódi del téc’!) 2)
Ògni fontana l’è stàcia ‘na binidiziù,
‘na gran cumudità, ‘na grant ‘nvinziù:
se vava a tóo l’acqua con la sadèla,
par fàa da marènda, par lavàa la scudèla;
se ghè portava a bìif vedéi e vachi,
li biéva dal tubo li persóni strachi,
e ognantüu i truàva gran confòrt,
àa ‘ndèl bagnàa li verdüri de l’òrt!
Mi de persóna a ‘sta acqua benedèta
góo da basàc la pónta de la zibrèta;
mi só nàat culpìit da la mala sòrt:
la comàara la dic: l’è maśc’ ma l’è mòrt …
sùbet gió ‘nde l’acqua gèlta la m’à puciàat,
óo fàc’ èn sguìsol e sóo risuscitàat!
1) Dói cuntràdi de Bośàgia
2) ‘Na òlta, a nüu rèdes i me diséva ca i me” trùava” sóta li piódi de Lamèec
fulàa
v.tr.
eseguire l’ultima pigiatura dell’uva
La gàta Sufia
La gatta Sofia
La gàta Sufia
La gàtina ca là scopèrt la contentéza a ütaa i òtri.
Ghera 'na òlta 'na gàta dè nóm Sufia.
L'era 'na gàta bèlebée 'nteligèeta ma 'n póo 'nsürìda e daparlée ca la vìveva èn de 'na grànt cà aprṍöf a 'n giardìi 'mbèlpóo bèl.
Al ghè piasiva 'ndà a titòldera e truàa pòs-c’ nṍof.
'N dì 'ntàat ca la caminàva là idüut 'na farfàla giàlda e blṍ ca la ulava 'ndèl cél.
La farfàla la pareva iscé lìbera e contèta ca la Sufia là decìdüut dè domandàch 'l sò secrèt par vès iscé contèta.
"Cóma tè fée a vès iscé contèta?", là domandàat la Sufia àla farfàla.
"Uli lìbera 'ndèl cél e vardi tǜt chèl ca'l me stantóren.
Me preocupi ca dol pasàat o dol davignìi ma vedi tǜta la belèza ca'l ghè 'ndèl mónt pròpi 'ndèl momènt presènt.
Chèsto 'l me rènt contèta", la ghà respundǜut la farfàla.
Sufia là pensàat a chèl ca la farfàla la gheva dìc' e là decìdüut dè pruàa a vìif 'ndèl presènt pròpi cóma lée.
Là cuminciàat a giügàa e a esploràa 'l giardìi a giügàa e a gòdes ògni momènt.
'Ntàat ca la giügàva la Sufia là 'ncuntràat 'n müsràgn ca'l se'era fàc' màal a 'na źàta.
'L müsràgn 'l piàngeva e al domandàva aiǜt.
Sufia èsendo bèlebée gentìl là decìdüut dè ütàa ol müsràgn.
"Preòcupet mìga, te ütaróo a guarìi la źàta", là dìc' Sufia al müsràgn.
'L müsràgn l'era iscé riconoscènt ca là decìdüut dè portàa Sufia èn dèn lṍöch secrèt 'ndèl giardìi 'nghée ca 'l ghera 'n àlber dè sciareśèra 'mbèlpóo bèl.
"Chèsto l'è 'l mè pòst secrèt 'ndùa 'l me piàas vignìi a pòsàa a lùmbria.
Al te piaśarìs vignìi 'nsèma mì?", 'l ghà domandàat 'l müsràgn.
Sufia là cètàat l'invìt e 'nsèma i se bütagiò sóta la piànta dè sciareśèra a vardàa li niòli e li farfàli ca li ulava sùra dè lóor.
Sufia la se rendüda cǜnt ca bindìna l'eva truàat la contentéza a vìif 'ndèl presènt e pudìi ütaa i òtri.
Da chèl dì la Sufia là visüut davéra contèta a giràa ité par ol giardìi e a ütaa òtri animàai bisognóos.
Ògni òlta ca la vedeva 'na farfàla ulàa 'ndèl cél la grignàva contèta a savìi ca l'eva 'mparàat 'l secrèt dèla contentéza.
Mòràal dèla stòria la contentéza la pö vès truàda 'ndèl vìif èn mèz ala natüra e coi òtri animàai.
'Mparàa ad apprezàa la belèza dèla vìta 'l pö portàa taat piaśé da stà bée davéra.
l ràm, ‘l coràm e i dóni, pǜse iè bàt...
Il rame, il cuoio e le donne, più si battono più diventano buoni
