dall' Italiano al Dialetto Bośàc'
Digitare una parola o una frase da tradurre in dialetto.
Òl cavadèec’
Il cavadenti
Òl cavadèec’ dialetto di Giuseppe Rossi
Ma al le sa, sciór "Rima in Lella", ca l’è véc’ cóma ‘n bacüch, e al mèrita da vès casciàt ‘n galéra ?
Àsèn de natüra, cal vàghi a strepàa i sciüch, e miga a strepàa i dèec’ ‘n ‘sta manéra.
Par strepàm ‘n dèet col caröl, al ma mes tüt a tòch, la gingìva e ‘na quàrta pàrt de dentéra ?
Ah , sciór Lella ! l’è 'n gràn matòch, pègio de lüu al ghe ne ca pròpri davéra.
Sòo che parlàa de strepadèec’ ‘n masa (1), se diseva, 'na òlta, che 'sti dótór, o che strèpa òl dèet o la ganàsa;
ma lüu, sciór Lella, par mìga avìch la flèma (2) de fàa 'na de li dói cóma ai fa lór, al strèpa la ganàsa e i dèec’ ‘nsèma.
(1) in generale
Qui di seguito la versione originale della poesia di Carlo Porta:
El cavadent
Ma saal, sur rima in lella, che a dì pocch
el meritta da vess casciaa in galera?
Asen fottuu, ch'el vaga strappà i sciocch
e minga a strappà i dent in sta manera.
Per cavamm on dent guast, tramm tutta in tocch
la gengiva e on bon quart de restelléra?
Ah sur Lella! ona porca de tarocch
pesc de lüu no la gh'è propri davvera.
Soo che parland di strappadent in massa
se diseva ona voeulta che costor
o che strappen el dent o la ganassa;
ma lüu, sur Lella, per no avegh la flemma
de fà vuna di dò come fan lor,
el strappa la ganassa e i dent insemma
balöc’
agg. m.
strabico
El cuntadìi e i bao
Il contadino e gli insetti
El cuntadìi e i bao
'N meśerù ca'l pödeva ca idìi i bào,
l'hà tràc' fò ol velé sǜ 'ndi frao.
A chèla àcqua sutìla e mortàal,
lè ca scampàat gnàa 'n'animàl.
Prǜma iè morc', trà dolóor e tormént,
lümàghi, grìi e farfàli tüc' inocént.
Bào ǜtei, bào bùu,
calaurù, vespi, avi e budùu.
Ma bào e cagnù, i lè sà àa i càa,
ca par tàac' animài lè 'l sò maiàa,
li lüśérti e i üsèi,
àa chìi ütei e àa béi,
ca ià maiàat chìs-c' bào 'ndi òorc’,
iè crodàac' gió bàs sǜbet mòrc'.
Ma 'n se gn'amò ruàat ala fìi dèla filógna;
la mòrt lè scià: a chìi la ghè tuca lè 'na rógna!
I sciàt, fringuèi, müsràgn,
leguèer, bènoli e pò ai ràgn,
iè morc' tǜc’, sènsa 'n lamèet.
Ol contadìi adès l'è contèet,
sènsa pǜ üsèi, farfàli e bào,
iscé ai crès pǜsé béi i sṍö frao.
Ma la móràal pürtròp l'è divèrsa,
chìi velée ca l'agricoltóor 'l vèrsa,
i fà ca màal nóma ai bào, lumagòc'
leguèer, üsilìi e lambaròc’;
Mè'i trua, al giüri, 'ndèl piàt
e 'ndèl stómech, ca l'è ca adàt
a soportàa chèl "cundimènt'"
ca lè tosèch e 'nvadènt!
Da tǜt chèsto al dipènt 'l finaal:
"Ai animai fàc ca dol màal,
sà te ölet vìif 'na vìta sücüra,
'ndèla nòsa bèla natüra".
