dall' Italiano al Dialetto Bośàc'
Digitare una parola o una frase da tradurre in dialetto.
'L pastór e 'l marinar
'l Pastór e 'l marinar
'L pastór 'l varda gió dala móntàgna 'l mar grànt e azzür e 'l pensa:
"Sa pödarisi andàa en gir con la naf en de bèi posc' fiuric' cóma se 'l fodes sèmpre prümavera !"
'L marinàr 'l varda la móntàgna vérda e 'l pensa:
"Cóma 'l sarìs bèl pudìi vìf densü, en de 'na bàita tüta mia en mèz al pràat fiurit,
La montàgna
La montagna
La montàgna
Al pàr ca'l tàs la montàgna
ma ogni tàat la caràgna,
e nùu, del cambiamèet,
'n völ dàch la cólpa al tèep.
Ma chi fiüm gròs
iè i söo lagrimù,
ca tròp spès i và adòs
a li cà gió 'nfont al tiradù.
Orami da parlee l'è restàda
e 'npóo tüta l'è franàda,
pǜ negüu ai fa 'n pàs
par fàa sǜ 'n müur de sàs.
Ià lagac' i véc' pastóor
murìi da parlóor,
e li föi ai rèma ca pǜ,
iscè de acqua li se 'mpiòmba sǜ.
Al se fà 'na diga
ca la se ròmp sènsa fadiga,
tüt 'nsèma co'la tèera al partìs
e gió al piàa adòs a vargòt 'l finìs.
A i tòrènc' iè piée,
al crès sǜ de tüt a cuminciaa dai pée,
e nóma dòpo 'n quai lǜt
se provét a nètàa sǜ tüt.
Li vàchi la pastüra ià dè maiàa,
amò lasǜ ma de tornàa;
se me cüràa la montàgna,
'mpóo tüc' a'n ghè guadàgna.
tignìs
v. rifl.
tenersi, trattenersi, controllarsi
Ól cèrf la leòr e l'aśen
Il cervo la lepre e l'asino
Ól cèrf la leòr e l' aśen
´N cèrf con en frónt dùu béi còrègn ramificac', 'ndàva a paséc' ité par ´l bósch.
Lè pasàat da iló ´na leòr e la sè fermàda a vardàa fìs ol cèrf.
Ilùra ,´ntáat ca la saltelava, là se fàcia inàaz e ´l là dìc':
"Varda ´n póo chiló, sóo ca àa mi´n bèl cervàt, l'è abòt ca 'ndrizzi sǜ li mei óregi e l'è cóma sé gharés sǜ i corègn cóma i töo ."
N'asen ca 'l pascolàva iló aprṍf, pèna la sintìit chèl ca la ghà dìc' la leòr, ´mbrinsiùnàat là ósàat:
" Varda ti, te ghée rèśù ! Nùu ´n sè tǜc’ trìi dèla stèsa ràzza, mi ól cèrf e ti leòr"
´L cèrf là vardàat i dùu con compasiù e disprèz e pó là cuntinuáat a caminàa par ´l bósch.
Móràl dèla fàola: Varda e pàsa e cürèt ca de lóor ca iè nóma dei sbrufù.
O da gióen o da vec’....
o da giovani o da vecchi capiteranno di sicuro momenti di grande disagio
Ò ciapàat la stràda ...
Presi la strada ...
Ò ciapàat la stràda ...
<< Ò ciapàat la stràda par 'la Scima ca'l sarà stàc' li dói dòpo mèesdì col zàino sǜ 'ndèli spàli e 'l màal ité ndèl cṍör.
Vedevi ca l' ùra dè 'ndà ià, tornàa dali mei càori parché chèl pòst e la mia cà e 'l paées e la latèria i me faśeva vignìi èn mèet tròpi robi béli ca iera diventádi brǜti dè cólp.
'L pégio lè stac' dòpo 'l 1918 a repiàs, 'l ghera ca negót, se gheva ca niént, nóma 'na quai vàca màgra ca s'li tégneva èn vìta par 'l làc’, 'n póo dè bütéer e la maschèrpa che a fǜria dè spanaià ol làc’ la vegneva sü vérda cóma l' èrba e dǜra cóma sàs sènsa ité negǜna sostansa.
...Ò cuminciàat a trèmàa èn tǜt 'l còrp e süàa acqua frégia parché ghèvi idǜut sǜl mǜur la mia mòrt.
A chèl pùnto l' óstéer 'l se 'ncurgiüut e al ma domandàat chée ca ghèvi da stà iscé màal.
Gó borbotàat ca fórsi l'era stàc' 'n cólp dè còlt e de portàm 'l vìi ca tǜt 'l sarìs tornàat a pòst.
Ò trincatfò èn de dùu cólp tǜt 'l mèz lìtro e nóo urdinàat inòtro mèz....>>
