POESIA ....CHÈ MAGÌA!

Scrìif poésìi al tè fa ca ignìi sciór,
gnè còma èn pascià gné còma n’evasór:
“carmina non dant panem” i diséva i Latìi,
… e òl poéta Orazio l’era ca ‘n matuchìi!

Però, àa sa l’è véra ‘sta lége de natüra,
mi ca la pinsiù la ciapi de giusta musüra,
me ‘n freghi e sa ‘l me vée èn mèet ‘na matocada
sùbet ciapi scià la pèna “compiuterizzada”!

Parché àa sa de sòldi ‘l te ‘n vée ca ‘n scarsèla,
sa te ghée la furtùna da fa-giò ‘na stòria bèla,
al pó sucédet còme a mì, èn dì al marcàat:
“Ma ti te sée chèl ca la póesia l’à publicàat

su Fesbuc ? Ma còma te sée brào e grant e bèl,
e ‘nteligènt, e càar, e dùls, e de bontà ‘n modèl”
… ca ti te rèstet a bùca vèerta, sénsa fiàat:
“Te pènset: ma chèl ca aróo cumbinàat?”

Sùbet dòpo, però, tùso de Fédro la rana,
te cumìncet a sgunfias còma ‘na damigiana,
la vanegglòria e la pansa li fa a gara a strabordàa
(… sperém, còma la rana, da miga sciopàà…):

te càminet mèz metro sùra la tèra, còma ‘n Sant:
e te pènset … de la mia famiglia sóo própi ‘l vant!
Fórsi àn ‘n quai miràcol ghe la fóo a fàa,
de chìi che fa ignìi smòrt àa ‘l Dóm de Milàa!

E sùbet dopo i mè farà uidìi àa ‘n talevisiù:
“Ecco chèl bèl Bòsac’ che sta al Tursciù,
còi cavéi fùlc e li gambi come pai de ‘na vigna” 1)
… e guai a chi de ótri ca sóta i baff i grigna!

… ma nòò, tranquìi, mi vè perduni tüc’,
béi e brüc’;
àa sa, ‘ntàat ca m’arée aplaudìit,
de sucùur pensarée: l’è própi rebambìit!

NOTE
1) Pai de ‘na vigna: lonch e rìc

'l ghè nè amò